Ομιλία Γενικού Γραμματέα της Κ.Ε ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού στην Ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων για την έγκριση νομοσχεδίου για το κούρεμα των καταθέσεων

ΠΗΓΗ: ΑΚΕΛ
 
Ημερομηνία Έκδοσης: Μάρτιος 19, 2013

 Από τα χαράματα του Σαββάτου η Κύπρος ζει κρίσιμες στιγμές. Το μέλλον του τόπου και του λαού μας βρίσκεται σε καθοριστική στροφή της ιστορίας του. Οι αποφάσεις που καλούμαστε σήμερα να λάβουμε θα είναι πολύ καθοριστικές για όλους. Για την Κύπρο και τον κάθε Κύπριο ξεχωριστά.  Για το μέλλον της παρούσας αλλά και των επερχόμενων γενιών. Καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις που ξεπερνούν κατά πολύ τα σύνορα αλλά και τα όρια της χώρας μας. Δίχως ίχνος αλαζονείας θεωρούμε ότι οι αποφάσεις μας θα σφραγίσουν τις πολιτικές εξελίξεις στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Κύπρος είναι αυτή που γνωρίζει το πιο ωμό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μετά που η Ελλάδα έγινε το πειραματόζωο των σαρωτικών μνημονίων, η Κύπρος γίνεται το πειραματόζωο του κουρέματος των καταθέσεων.

Για την αντιμετώπιση της κρίσης η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) ακολούθησαν θεραπείες σοκ που στηρίζονταν στο τρίπτυχο λιτότητα-περικοπές- ιδιωτικοποιήσεις.

Το ΑΚΕΛ κατ΄ επανάληψη τόνισε ότι όπου εφαρμόστηκαν αυτές οι πολιτικές όχι μόνο δεν συνέβαλαν στο ξεπέρασμα των συνεπειών της κρίσης, αλλά τις όξυναν. Τονίζαμε ότι οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης λειτουργούν με βάση τους νόμους της αγοράς, όπως οι ίδιοι τους αντιλαμβάνονται και της μεγιστοποίησης του κέρδους.  

Σε αυτούς τους δύο στόχους, είναι πρόθυμοι να καθυποτάξουν τα πάντα: τους λαούς του κάθε κράτους-μέλους, την ίδια την κυριαρχία και την ευημερία τους. Στη δική μας περίπτωση τα κριτήρια τους ήταν και πολιτικά. Δεν πρέπει να αμφιβάλλουμε ότι πίσω από τα μυαλά κάποιων υπάρχουν σχέδια για το Κυπριακό και τον έλεγχο του φυσικού πλούτου της Κύπρου.

Μετά τη συμφωνία του Eurogroup με την Κυβέρνηση του Ν. Αναστασιάδη, για κάθε καλοπροαίρετο παρατηρητή, το ιδεολόγημα της «κοινωνικής οικονομίας της αγοράς», η υπόσχεση της Συνθήκης της Λισσαβόνας για δήθεν διασφάλιση της ευημερίας των λαών της Ένωσης, το χρυσωμένο χάπι της «ρήτρας αλληλεγγύης» που περιελήφθηκε στη Συνθήκη αποδείχθηκαν να είναι απλώς μέθοδοι νομιμοποίησης για επέλαση σε βάρος των λαών, των κατακτήσεων τους και τελικά της προοπτικής τους.

Τελικά οι ίδιες οι εξελίξεις απέδειξαν πως ο δογματισμός βρίσκεται αλλού: στην πλάνη της «μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας». Η «αγκύλωση» αποκαλύφθηκε στο μεγαλείο της τώρα. Στην αρχή η Κυβέρνηση αιτιολόγησε την αποδοχή της συμφωνίας με το ότι δεν υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης. Μετά τις αντιδράσεις και την αντίσταση μας ανακαλύφθηκαν περιθώρια, πάντα βέβαια μέσα στην ίδια φιλοσοφία.

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Ούτε αφορούν μόνο την περίπτωση της Κύπρου. Αυτό που κυριαρχούσε σε κάθε απόφαση των ηγετικών κύκλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όποια χώρα κι αν αυτή αφορούσε, ήταν οι ιδεολογικοπολιτικές τους αντιλήψεις και η εξυπηρέτηση, μέσω τους, διαφόρων συμφερόντων. Ακόμα και στις περιπτώσεις που το Συμβούλιο Κορυφής έπαιρνε αποφάσεις τασσόμενο υπέρ της ανάπτυξης και όχι της λιτότητας, αυτές ανατρέπονταν στην πράξη. Όχι μόνο από μια χούφτα τεχνοκράτες των Βρυξελλών αλλά και από τις πολιτικές πεποιθήσεις των κυρίαρχων κύκλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  

Τα όσα συμφωνήθηκαν από την Κυβέρνηση Αναστασιάδη και το Eurogroup την περασμένη Παρασκευή, πέραν από την εξυπηρέτηση ιδεολογικών και πολιτικών αντιλήψεων αλλά και πολυεθνικών συμφερόντων που κυριαρχούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στόχευαν και στην εξυπηρέτηση μικροκομματικών προεκλογικών συμφερόντων. Η Γερμανία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο και η Κύπρος κρίθηκε πως θα μπορούσε να είναι μια χρήσιμη Ιφιγένεια στο βωμό της εκλογικής νίκης. Αυτά όμως δεν μπορούν να αποτελέσουν κριτήρια για εμάς, για την αποδοχή αντιλαϊκών μέτρων που ισοπεδώνουν την προοπτική και το μέλλον μας και δημιουργούν επικίνδυνο προηγούμενο για όλους. Δίχως να υπερβάλλουμε για το οικονομικό μέγεθος και την πολιτική εμβέλεια της Κύπρου, θεωρούμε ότι ενδεχόμενη απόρριψη της συμφωνίας στην οποία κατέληξε ο κύριος Αναστασιάδης με το Eurogroup μπορεί να ενισχύσει την ήδη τεταμένη συζήτηση για το πώς αλλιώς μπορούν να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης.    

O λόγος που οδήγησε την Κύπρο να υποβάλει την αίτηση στο Μηχανισμό Στήριξης ήταν η τρύπα χρέους των τραπεζών. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις τελευταίες εξελίξεις αλλά και σειρά δηλώσεων πολλών ευρωπαίων αξιωματούχων.  Σίγουρα είχαμε προβλήματα στο δημοσιονομικό τομέα, τα οποία όμως όλοι γνωρίζουμε πως από μόνα τους δεν θα μας οδηγούσαν ποτέ στην Τρόικα.

Τον περασμένο Νιόβρη είχαμε καταλήξει σε μια κατ΄ αρχήν συμφωνία για το Μνημόνιο, την οποία η τότε Κυβέρνηση ήταν έτοιμη να υπογράψει. Μάλιστα είμαστε η μόνη χώρα από όσες εντάχθηκαν στο Μηχανισμό Στήριξης που εγκρίναμε στο Κοινοβούλιο όλα τα Μνημονιακά νομοσχέδια προτού υπογραφεί η συμφωνία. Δυστυχώς, το Eurogroup έθεσε νέες απαιτήσεις που ήταν κόκκινες γραμμές για εμάς με αποτέλεσμα να μην καθίσταται δυνατή η υπογραφή του Μνημονίου. Ακριβώς επειδή οι απαιτήσεις αυτές δεν γίνονταν αποδεκτές, ξεκίνησε ένας υπόγειος πόλεμος υπόσκαψης και πίεσης ενάντια στην Κύπρο. Ξεκίνησαν οι αβάσιμες και ατεκμηρίωτες κατηγορίες για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος από το εσωτερικό και το εξωτερικό. Όλα αυτά παρόλο που η Moneyval στα αποτελέσματα της έρευνας της για την καταπολέμηση του ξεπλύματος χρήματος, είχε κατατάξει την Κύπρο σε θέση καλύτερη από τη Γερμανία.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις Προεδρικές Εκλογές επιχειρήθηκε να ναρκωθεί ο λαός με ψεύτικες ελπίδες.

Λίγες μόνο μέρες πριν από τις εκλογές, ο κ. Αναστασιάδης έλεγε ότι βρισκόταν πολύ κοντά στην εξεύρεση δανείου-γέφυρας για κάλυψη δημοσιονομικών αναγκών, ενώ με κάθε ευκαιρία ο ίδιος, το επιτελείο και οι συνοδοιπόροι του παρουσιάζονταν ως αυτοί που με τις γερές πλάτες των Ευρωπαίων φίλων και συμμάχων τους θα επαναδιαπραγματεύονταν το Μνημόνιο για να το διορθώσουν. Ειδικά μετά από τη διοργάνωση της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην Κύπρο, δεν περνούσε μέρα που να μη λεχθεί από το επιτελείο του κ. Αναστασιάδη ότι οι «διασυνδέσεις» του με τους ισχυρούς των Βρυξελλών θα βοηθούσαν «να επανακτήσει η Κύπρος την αξιοπιστία και την περηφάνια της».   

Τελικά η Κύπρος και ο λαός μας δεν έπεσαν μόνο θύμα των ψεύτικων υποσχέσεων και εντυπώσεων. Δεν ξεγελάστηκαν μόνο από τους ευρωπαίους εταίρους που στα λόγια υπόσχονταν αλληλεγγύη και βοήθεια. Έπεσαν θύμα και των δεσμεύσεων που δόθηκαν, αλλά ποτέ δεν τηρήθηκαν από την Κυβέρνηση του ΔΗΣΥ και του ΔΗΚΟ.

Ο κ. Αναστασιάδης δεσμεύθηκε να επαναδιαπραγματευθεί το Μνημόνιο. Έλεγε πως μπορούσε να το κάνει με αξιώσεις, αφού «όταν βάζεις κόκκινες γραμμές, μπορούν να γίνουν δεκτές αρκεί να αντιπροτείνεις κάτι αξιόπιστο, ώστε να πειστούν οι δανειστές ότι θα εξυπηρετείται το δάνειο που θα μας παραχωρήσουν».

Ο κ. Αναστασιάδης δεσμεύθηκε να μην αποδεχθεί το κούρεμα καταθέσεων. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση στην οποία προέβη στις 15 του Φλεβάρη. Δήλωσε «με τον πιο ξεκάθαρο και κατηγορηματικό τρόπο» ότι δεν πρόκειται «ο Νίκος Αναστασιάδης να υπογράψει το όποιο Μνημόνιο που θα περιέχει την οποιαδήποτε πρόνοια για κούρεμα καταθέσεων». Προεκλογικά όλοι συμφωνούσαν πως το κούρεμα καταθέσεων θα ήταν ένα εφιαλτικό σενάριο για την Κύπρο. Μετεκλογικά, ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομικών το χαρακτήρισε «ανόητη» ιδέα που θα οδηγούσε σε καταστροφή. Ο κ. Πισσαρίδης ως ένα «καταστροφικό μέτρο» που θα «παρασύρει όχι μόνο την Κύπρο αλλά και ολόκληρη την Ευρωζώνη». Μετεκλογικά όλοι καθησύχαζαν τους πάντες πως το κούρεμα δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό. Είναι χαρακτηριστικό ότι την Πέμπτη, στις 14 Μαρτίου, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος δήλωνε από την τηλεόραση πως το ζήτημα κλείδωσε και δεν τίθεται θέμα κουρέματος των καταθέσεων.

Ο κ. Αναστασιάδης δεσμεύθηκε να μην αποδεχθεί τις ιδιωτικοποιήσεις. Εξάλλου αυτή η δέσμευση του ήταν ένας βασικός πυλώνας της συνεργασίας του ΔΗΣΥ με το ΔΗΚΟ.

Μάλιστα ο κ. Αναστασιάδης για να διασκεδάσει τις ανησυχίες που υπήρχαν σε μεγάλη μερίδα του λαού απέστειλε στις 14 του Φλεβάρη επιστολή προς τους υπαλλήλους των Ημικρατικών. Σε εκείνη την επιστολή την οποία υπέγραψε ο ίδιος αναφερόταν επι λέξει:  «η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη και καταγράφεται με απόλυτη σαφήνεια στο Πλαίσιο Συμφωνίας των κομμάτων ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ που αποτελεί την πολιτική βάση της δικής μας υποψηφιότητας. Ότι δηλαδή τασσόμαστε ξεκάθαρα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των κερδοφόρων Ημικρατικών Οργανισμών (CYTA, ΑΗΚ, Αρχή Λιμένων)…θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να εξεύρουμε άλλες πηγές χρηματοδότησης του δημόσιου χρέους και άλλους τρόπους που θα το καταστήσουν βιώσιμο, ώστε να αποτρέψουμε την ενεργοποίηση της πρόνοιας για ιδιωτικοποιήσεις, που περιλήφθηκε στο μνημόνιο συναντίληψης το οποίο συνομολόγησε η κυβέρνηση Χριστόφια με την Τρόικα». Αντί τούτου, τελικά η Κυβέρνηση ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ αποδέχτηκε και τις ιδιωτικοποιήσεις.

Ο κ. Αναστασιάδης βρισκόμενος στην ηγεσία της αντιπολίτευσης, είχε αντιδράσει έντονα και στο νομοσχέδιο που είχε καταθέσει παλαιότερα η Κυβέρνηση Χριστόφια για προσωρινή και ελάχιστη αύξηση του εταιρικού φόρου από το 10% στο 11%. Τότε μέσα σε αυτή εδώ την αίθουσα ο κ. Αναστασιάδης απευθυνόμενος στο ΑΚΕΛ είχε πει με οργισμένο ύφος «έχουμε ανταγωνιστές…όπως είναι η Μάλτα, όπως είναι το Λουξεμβούργο, όπως είναι σωρεία άλλων χωρών, η Ιρλανδία κ.λπ…Έχει πληγεί η οικοδομική βιομηχανία!  Έχει πληγεί ο τουρισμός!  Έμειναν οι υπηρεσίες!  Πλήξετε και τις υπηρεσίες, για να συσσωρεύσετε ανέργους, προκειμένου να τους εκπροσωπείτε.  Εάν θέλετε να είστε το κόμμα των ανέργων, είναι πρόβλημα δικό σας.. Συνεπώς, αυτό που πρέπει, να λάβουμε υπόψη είναι ότι με το 1% το μήνυμα που στέλλεται είναι η αστάθεια του φορολογικού συστήματος της χώρας.  Και στο τέλος, πέραν των άλλων, θα καταστρέψετε και τον τομέα των υπηρεσιών». Τώρα ο εταιρικός φόρος προτείνεται να πάει μονίμως από το 10% στο 12,5% και η Κυβέρνηση ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ δεν ένιωσε την ανάγκη να διαφωνήσει.  

Το αποτέλεσμα του Eurogroup της περασμένης Παρασκευής, περιλαμβάνει δεσμεύσεις για το καθένα από αυτά αλλά και άλλα ζητήματα. Η ανώμαλη προσγείωση για πολλούς εδώ στην Κύπρο ήταν αποτέλεσμα και των ηχηρών δεσμεύσεων που ανέλαβαν ο κ. Αναστασιάδης και η Κυβέρνηση του διεκδικώντας και αναλαμβάνοντας την εξουσία.

Το αποτέλεσμα ήταν ό,τι χειρότερο για την Κύπρο. Αυτό δεν το λένε μόνο οι πολιτικές δυνάμεις που τάχθηκαν εναντίον της συμφωνίας Αναστασιάδη-Eurogroup. Είναι χαρακτηριστικά τα σχόλια που έγιναν διεθνώς. Η Ρωσία τη χαρακτήρισε άδικη, αντιεπαγγελματική και επικίνδυνη. Οι Financial Times μίλησαν για μυλόπετρα αντί για σωσίβιο στο λαιμό της Κύπρου. Το Economist τη χαρακτήρισε άδικη, κοντόφθαλμη και αυτοκαταστροφική.

Ο διευθυντής του Open Europe Ματς Πέρσον αναφέρθηκε σε μεγάλο ρίσκο της Ευρώπης, με άγνωστες συνέπειες για την Ιταλία και την Ισπανία. Ο Μοχάμεντ Ελ Εριάν, επικεφαλής της μεγαλύτερης εταιρείας επενδύσεων σε ομόλογα, της PIMCO γράφει στους Financial Times για ριψοκίνδυνη επιλογή των Ευρωπαίων ηγετών. Ο Ανδρέας Κούτρας από την επενδυτική ITC Markets σχολιάζει σε σημείωμά του ότι για ακόμα μία φορά η ευρωζώνη αποδεικνύει ότι δεν είναι αρκετά ώριμη, συνεχίζοντας να εκπλήσσει αρνητικά. Ο οικονομικός συντάκτης-αναλυτής του BBC Ρόμπερτ Πέστον σχολιάζει ότι η απόφαση για την Κύπρο «σπάει όλους τους κανόνες».  Ο Βόλφγκανγκ Μίνχαου των Financial Times ανέφερε ότι ο πανικός των καταθετών σε άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες είναι η λογική εξέλιξη της απόφασης για τους καταθέτες στην Κύπρο. Είπε μάλιστα πως δεν μπορούσε να το πιστέψει όταν άκουσε ότι οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης κυνηγούν τους μικροκαταθέτες στην Κύπρο, λέγοντας πως «αν ήθελε όμως κάποιος να τροφοδοτήσει το πολιτικό κλίμα εξέγερσης στη νότια Ευρώπη, αυτός ήταν ο τρόπος να το κάνει».

Μάλιστα, σύμφωνα με την απόφαση 2009/14/ΕΚ, τα κράτη μέλη αποζημιώνουν τους καταθέτες που έχουν κατατεθειμένα μέχρι 100 χιλιάδες ευρώ. Το Eurogroup με τη συμφωνία που πέτυχε με τον κ. Αναστασιάδη στην ουσία καταργεί αυτή την απόφαση. Η συμφωνία Αναστασιάδη-Eurogroup βρίσκεται σε εντελώς διαφορετικό και αντίθετο πνεύμα. Δηλαδή παραβιάζει και αποφάσεις της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  

Η δημόσια συζήτηση επικεντρώθηκε αποκλειστικά στο κούρεμα των καταθέσεων. Όπως είπα και πιο πάνω, στη συμφωνία Κυβέρνησης ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ-Eurogroup περιλαμβάνονται και ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών, αύξηση του εταιρικού φόρου, αύξηση του τόκου στις καταθέσεις από το 15% στο 20% ή 25% και επιβολή φόρου αλληλεγγύης 10%. Συμπεριλαμβάνονται επίσης η συμμετοχή στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών των κατόχων αξιογράφων και η αναδιάρθρωση του τραπεζικού τομέα. Επίσης προνοείται η διεξαγωγή μελέτης για ξέπλυμα χρήματος στην Κύπρο από τη Moneyval και ιδιωτικό ελεγκτικό οίκο.

Η δήλωση του κυρίου Σιόιμπλε πως η απόφαση για κούρεμα σε όλους ανεξαιρέτως τους καταθέτες ήταν απόφαση της Κυπριακής Κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επιτείνει τα ερωτηματικά. Πολλά ερωτηματικά προκαλούνται και από το δημοσίευμα της Wall Street Journal πως το κούρεμα έγινε αποδεκτό από τις 10 το βράδυ της Παρασκευής ενώ την ίδια ώρα δόθηκαν οδηγίες για πάγωμα όλων των καταθέσεων στην Κύπρο.  Μισή ώρα μετά η Κυβέρνηση, δίχως να ενημερώσει την πολιτική ηγεσία του Τόπου, επικοινώνησε με τους υπηρεσιακούς στην Κύπρο για να δώσει οδηγίες για την ετοιμασία του νομοσχεδίου. Αυτά καταρρίπτουν τον ισχυρισμό της Κυβέρνησης ότι η δήλωση Σόιμπλε δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια.

Όπως και αν εξελίχθηκαν τα πράγματα, η τεράστια ζημιά έγινε. Η δημοσιοποίηση της συμφωνίας Αναστασιάδη-Eurogroup έφερε μαζί της συνέπειες σοβαρότατες για την Κύπρο αλλά και για τον υπόλοιπο πλανήτη. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως αυτή η απόφαση θα οδηγήσει σε φυγή των ξένων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Κύπρο και των ξένων καταθέσεων, με τεράστιες αλυσιδωτές επιπτώσεις. Μεγαλύτερη συνέπεια θα είναι η καταστροφή του χρηματοοικονομικού συστήματος και η κατάργηση του κυπριακού οικονομικού μοντέλου που θα διογκώσουν την ύφεση στην οικονομία και θα εκτοξεύσουν την ανεργία στον Τόπο μας.

Με δύο λόγια, μετά τη συμφωνία Αναστασιάδη-Eurogroup πρέπει να ξεχάσουμε την Κύπρο όπως τη ξέραμε.

Μέσω αυτής της συμφωνίας θα επιχειρηθεί να ασκηθεί οικονομικός και πολιτικός έλεγχος στην Κύπρο με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ήδη πλήγηκαν τα τρία θεμέλια που καθορίζουν τη φερεγγυότητα του χρηματοοικονομικού μας συστήματος: η αξιοπιστία, η ασφάλεια και η σταθερότητα.

Χθες συναντήθηκα με το Σύνδεσμο των Διεθνών Τραπεζών.  Στην Κύπρο λειτουργούν 26 διεθνείς τράπεζες. Αυτοί εξέφρασαν την έντονη δυσφορία τους για τις εξελίξεις που θυματοποιούν τους καταθέτες τους, που προέρχονται από κάθε γωνιά του πλανήτη. Εκφράζοντας την πεποίθηση ότι θα μειωθεί δραστικά ο κύκλος εργασιών τους, άφησαν να αιωρείται το ενδεχόμενο να φύγουν από την Κύπρο.   

Στο διάγγελμα του, που ήταν πολύ επιθετικό, ο κ. Αναστασιάδης αναφέρθηκε στην αποδοχή της συμφωνίας του με το Eurogroup ως μέσο για αποφυγή δεύτερου Μνημονίου. Το παράδειγμα άλλων χωρών τον διαψεύδει. Κάθε φορά που οι Κυβερνήσεις υποχωρούσαν στις απαράδεχτες απαιτήσεις της Τρόικας, η Τρόικα επανερχόταν με νέες απαιτήσεις που γεννούσαν δριμύτερες συνέπειες για τους λαούς. Αν αποδεχθούμε τη συμφωνία, κανένας δεν εγγυάται πως οι συνέπειες της δεν θα οδηγήσουν σε νέα πιο οδυνηρά μέτρα.

Το κούρεμα των καταθέσεων δεν θα είναι το αναγκαίο πικρό ποτήρι που πρέπει να καταπιεί η Κύπρος για να ξεκινήσει η ανάκαμψη, πολύ απλά γιατί δεν θα υπάρχει μετά το κούρεμα καμία προϋπόθεση για να κτίσουμε πάνω της την ανάκαμψη. 

Αυτά σε συνδυασμό με την αποδοχή των ιδιωτικοποιήσεων θα οξύνουν περισσότερο τα προβλήματα. Το παράδειγμα της Βουλγαρίας μιλά από μόνο του. Η ιδιωτικοποίηση της κρατικής ηλεκτρικής αρχής είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής του ρεύματος στο δεκαπλάσιο. Για την περίπτωση της Κύπρου οι ιδιωτικοποιήσεις θα σημαίνουν και μια χώρα ανοχύρωτη μπροστά στους εθνικούς κινδύνους αφού ζωτικοί τομείς για την εθνική ασφάλεια μιας ημικατεχόμενης χώρας θα πέσουν στα χέρια των ιδιωτών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.  Θα σημαίνουν επίσης την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας ενώ θα χαθεί και ο κοινωνικός ρόλος των οργανισμών.  

Επειδή σήμερα συζητούμε θέματα ζωτικής σημασίας που ξεπερνούν τα όρια της Κύπρου, νιώθουμε την ανάγκη να κάνουμε ορισμένες αναγκαίες επισημάνσεις.

Καθόλη τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας εκφράσαμε τις ανησυχίες μας για το που οδηγούνταν τα πράγματα.  Αμέσως μετά τη σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων στις 9 Μαρτίου, είχα στείλει επιστολή στον κ. Αναστασιάδη εκφράζοντας τις ανησυχίες που μας προκάλεσε η ενημέρωση που είχαμε. Η πρόταση του ΑΚΕΛ, να γίνει ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων για το πώς προχωρούμε, απορρίφθηκε και έτσι η σύσκεψη έλαβε χαρακτήρα απλώς ενημερωτικό. Αυτό, μας οδήγησε στην παρατήρηση πως αφού η Κυβέρνηση ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ επιμένει να διαπραγματεύεται με την Τρόικα δίχως καμία διαβούλευση με τις πολιτικές δυνάμεις, σημαίνει αυτομάτως πως αναλάμβανε ακεραία την ευθύνη για το τελικό αποτέλεσμα.  

Στην επιστολή μου προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη είχα μάλιστα κρούσει τον κώδωνα κινδύνου, αναφορικά με τις έντονες ανησυχίες που είχαμε για το τελικό περιεχόμενο της δανειακής σύμβασης, λόγων της προηγούμενης εμπειρίας μας στα Eurogroup και τη σκόπιμη ασάφεια που φαινόταν να διατηρείται γύρω από τους όρους αποπληρωμής του δανείου, αλλά και τις εξωπραγματικές απαιτήσεις για κάλυψη μεγάλου μέρους των αναγκών από εγχώριες πηγές. 

Στην επιστολή μου αλλά και στις δημόσιες τοποθετήσεις μας ως ΑΚΕΛ δεν παραλείψαμε να αναφέρουμε πως ως Κόμμα γνωρίζαμε τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και τις πιέσεις που θα του ασκούνταν. Γι΄αυτό και δηλώναμε έτοιμοι να στηρίξουμε τον Πρόεδρο και την Κυβέρνηση με τον όρο να παραμείνουν συνεπείς στις προεκλογικές και μετεκλογικές τους δεσμεύσεις. Αντί τούτου, δυστυχώς, η Κυβέρνηση επέλεξε να ακολουθήσει μοναχική πορεία. Τελικά, υποχώρησε ατάκτως από τις δεσμεύσεις της. Με το καλημέρα της διακυβέρνησης του, ο κ. Αναστασιάδης αποδείχθηκε πλήρως ανακόλουθος. Έδωσε το πρώτο του τεστ αντοχής στις  πιέσεις και απέτυχε.

Με το διάγγελμα του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απεύθυνε έκκληση στα πολιτικά κόμματα να στηρίξουν τη συμφωνία στην οποία κατέληξε, αλλιώς θα αναλάβουν την ευθύνη για τις εξελίξεις είπε. Ενώ υποσχόταν διαβούλευση, δεν την έκανε και τώρα επιχειρεί να θέσει την πολιτική ηγεσία και το λαό ενώπιον διλημμάτων. Άποψη μας είναι ότι θα έπρεπε να αντέξει στις πιέσεις. Θα έπρεπε να επικαλεστεί διαβούλευση με τα πολιτικά κόμματα, αφού θα καλείτο η Βουλή να τοποθετηθεί στη συμφωνία, προκειμένου να κερδίσει χρόνο.  Αυτή η παρατήρηση αποκτά διπλή αξία μετά που τα διάφορα δημοσιεύματα αλλά και δηλώσεις πολλών κατέδειξαν πως ήταν όλα προσχεδιασμένα. Και το τι θα αποφασιζόταν στο  Eurogroup και το πότε θα αποφασιζόταν.

Την επόμενη κιόλας μέρα της συμφωνίας προέκυψε το ερώτημα: είχαμε δυνατότητα περισσότερης διαπραγμάτευσης στην Ε.Ε.; Η απάντηση βρίσκεται στη θέση που εκφράσαμε εδώ και καιρό ως ΑΚΕΛ˙  η περίπτωση της Κύπρου είναι συστημική και μας παρέχει δυνατότητες σκληρής διαπραγμάτευσης με την Τρόικα. Οι επιπτώσεις που είχε η συμφωνία Αναστασιάδη- Eurogroup στη διεθνή αγορά απέδειξαν τη συστημική φύση του προβλήματος με τον πιο περίτρανο τρόπο. Ένα άλλο γεγονός που επιβεβαιώνει ότι υπήρχαν και άλλα περιθώρια διαπραγμάτευσης είναι το γεγονός ότι την Κυριακή και μετά την έντονη μας αντίδραση έγιναν πάμπολλες δηλώσεις από αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λέγοντας πως δέχονται να ακούσουν και άλλες προτάσεις αρκεί να καλύπτουν ισόποσο ποσό με το κούρεμα.

Την επόμενη μέρα ακούστηκαν και άλλα πολλά.

Από τους υπερασπιστές του κ. Αναστασιάδη ειπώθηκε πως ο Πρόεδρος αντιστάθηκε στους εκβιασμούς. Δηλαδή αν υπέκυπτε τι χειρότερο θα είχαμε σήμερα ενώπιον μας; Από τους ίδιους ακούσαμε να κατηγορείται το ΑΚΕΛ για λαϊκισμό. Αν είμαστε εμείς λαϊκιστές, τότε θα πρέπει οι φίλοι του ΔΗΣΥ να παραδεχθούν πως είναι λαϊκιστές και εκατοντάδες οικονομικοί και πολιτικοί αναλυτές εντός και εκτός Κύπρου, που τοποθετήθηκαν όπως περιέγραψα πιο πάνω. Σε ό, τι μας αφορά, εμείς δεν είμαστε λαϊκιστές. Όμως σίγουρα είναι αντιλαϊκοί αυτοί που  προσπαθούν εναγωνίως να πείσουν για τη συμφωνία Αναστασιάδη-Eurogroup.

Ειπώθηκε επίσης πως ο Πρόεδρος τους τα είπε στο Eurogroup και δεν τον άκουσαν. Αυτό που μετρά είναι η πρόταση προς το λαό. Στο διάγγελμα του ο κ. Αναστασιάδης ήταν ξεκάθαρος: ή ψηφίζουμε τη συμφωνία ή βουλιάζουμε. Αυτό και τίποτα άλλο. Αυτό μας έλεγαν και όλες αυτές τις μέρες τα στελέχη του ΔΗΣΥ.

Ειπώθηκε επίσης πως με το κούρεμα των καταθέσεων διασφαλίζονται θέσεις εργασίας για 8000 άτομα.  Από τις ξένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Κύπρο είχαμε ετήσιο εισόδημα 8,5 δις ευρώ. Με το κούρεμα, θα εξασφαλίσουμε εφάπαξ μόνο 3,5 δις. Θα χάσουμε όμως μεγάλο μέρος των εσόδων που είχαμε χάνοντας ταυτόχρονα και δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Ειπώθηκε πως είτε θα αποδεχθούμε το κούρεμα, είτε θα πάμε σε άτακτη χρεοκοπία. Το δίλημμα αυτό, είναι ψεύτικο. Γιατί το βασικότερο που πρέπει να κρίνουμε για το αν θα στηρίξουμε ένα νομοσχέδιο δεν είναι ένα δίλημμα αποδοχής ή χρεοκοπίας αλλά μια ανάλυση αν η αποδοχή θα τερματίσει τις πιθανότητες χρεοκοπίας. Να δούμε τις επιπτώσεις που θα έχει αυτό στην οικονομία.

Μια συνολική λύση θα πρέπει να έχει δυο βασικά χαρακτηριστικά: Πρώτο να διασφαλίζει την εμπιστοσύνη των καταθετών προς το τραπεζικό τομέα ώστε να μπορούν οι τράπεζες να δέχονται καταθέσεις και να τις δανείζουν. Αν δεν αναγνωρίσουμε ότι αυτό είναι θεμελιώδες τότε δεν θα μπορέσουμε να βρούμε λύση στο πρόβλημα μας.

Δεύτερο να διασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος, ώστε να μπορούν οι ίδιες οι τράπεζες να δανείζουν στην οικονομία και να επιτελούν το ρόλο τους στην αναπτυξιακή διαδικασία.

Το αποτέλεσμα αυτού που έχουμε ενώπιον μας σήμερα δεν διασφαλίζει κανένα από τα δύο. Αποσύρει την εμπιστοσύνη που έχουν οι καταθέτες προς τις τράπεζες. Δημιουργεί τάσεις φυγής των καταθέσεων και ως αποτέλεσμα οδηγεί τις ήδη προβληματικές τράπεζες σε περαιτέρω ανάγκες κεφαλαίων.

Γιατί λοιπόν να αποδεχθούμε την είσοδο μας σε ένα φαύλο κύκλο αβεβαιότητας που είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα μας φέρνει ενώπιον των ίδιων διλλημάτων με νέα πιο επαχθή μέτρα; Γιατί να αποδεχθούμε ένα μέτρο που δεν επιβλήθηκε ποτέ πουθενά αλλού;

Με όλα αυτά τα δεδομένα το ΑΚΕΛ προτείνει την καταψήφιση της συμφωνίας της Κυβέρνησης του κ. Αναστασιάδη με το Eurogroup. Όμως δεν παραμένει εδώ. Καταθέτει και πρόταση για το πώς θα αντιμετωπιστεί ή όλη κατάσταση.

Είμαστε πλέον πεπεισμένοι ότι οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν επιχειρούν να βοηθήσουν την Κύπρο και την κυπριακή οικονομία να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες. Αντιθέτως χρησιμοποιούν την κρίση ως αφορμή για να πλήξουν την κυριαρχία μας και να μας επιβληθούν πολιτικά. Στο φόντο όλης αυτής της υπόθεσης βρίσκεται το κυπριακό και το φυσικό αέριο. Είναι εξόφθαλμο πλέον πως οποιαδήποτε προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων στα πλαίσια της Τρόικα δεν θα καρποφορήσει. Αντιθέτως θα μας οδηγήσει σε ένα φαύλο κύκλο μαρτυρικών συνεπειών.

Ως ΑΚΕΛ, είχαμε πάντα τις αμφιβολίες και τις επιφυλάξεις μας για τις προθέσεις των ευρωπαίων εταίρων μας.  Αλλά ενόσω φαινόταν ότι τα μέτρα θα ήταν οδυνηρά αλλά όχι καταστροφικά, επιχειρούσαμε να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια. Είμαστε όμως πια πεπεισμένοι πως τώρα δεν υπάρχουν περιθώρια. Η δική μας πρόταση είναι να αποσύρουμε την αίτηση μας για βοήθεια από το Μηχανισμό Στήριξης και να επιδιώξουμε άλλες λύσεις. Για το σκοπό αυτό έχουμε υποβάλει συγκεκριμένη πρόταση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ταυτόχρονα έχουμε επεξεργαστεί προτάσεις οικονομικού χαρακτήρα που μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς την Τρόικα και εντός της Ευρωζώνης.

Ως ΑΚΕΛ έχουμε ετοιμάσει πακέτο από μέτρα τα οποία αν καταψηφιστεί το Νομοσχέδιο της Κυβέρνησης θα συζητήσουμε μαζί της και με τα πολιτικά κόμματα. Βασικός πυλώνας είναι η έκδοση Εθνικού Ομολόγου Αλληλεγγύης 10ετούς διάρκειας. Η συμμετοχή σ΄αυτό και ο τρόπος λειτουργίας του να εξεταστεί. Τα έσοδα από την έκδοση του να διατεθούν για τις ανάγκες της κυπριακής οικονομίας.

Όσον αφορά στις ανάγκες αναχρηματοδότησης του δημόσιου χρέους μέχρι και το 2016 θα μπορούσαν να καλυφθούν είτε από ξένη πηγή χρηματοδότησης με δανεισμό από τρίτη χώρα ή ξένες τράπεζες που έχουν τις δραστηριότητες τους στην Κύπρο.

Θεωρούμε αυτονόητη την απαίτηση μας να δοθεί στη δημοσιότητα, από την Κεντρική Τράπεζα, ο κατάλογος με τα ονόματα όλων όσοι απέσυραν λεφτά από τις κυπριακές τράπεζες το τελευταίο διάστημα. Να διερευνηθεί επίσης κατά πόσο αυτοί γνώριζαν τις εξελίξεις από προηγουμένως. Ζητούμε επίσης να κατατεθεί αμέσως στη Βουλή η Έκθεση του Οίκου Alvarez & Marshall και να τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι έχουν εγκληματήσει οικονομικά σε βάρος του τόπου και του λαού μας.

Η απόφαση που καλούμαστε να λάβουμε σήμερα ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της Κύπρου. Αφορά την προοπτική όχι μόνο του κυπριακού λαού αλλά και των λαών της Ευρώπης. Το ΑΚΕΛ θα αντιδράσει στις εκβιαστικές πιέσεις για ξεπούλημα της Κύπρου και του λαού της, καλώντας τον κυπριακό λαό σε ψύχραιμη, οργανωμένη, συλλογική και πολιτική αντίδραση. Καλούμε τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του Tόπου σε συστράτευση για να χτίσουμε μέτωπο αντίστασης στις αντιλαϊκές πολιτικές.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ως λαός βρεθήκαμε μπροστά σε δυσκολίες. Το έχουμε ξαναζήσει και καταφέραμε να το ξεπεράσουμε χάρη στις σωστές πολιτικές που ακολουθήσαμε και στην εργατικότητα και τη συλλογικότητα που μας διακρίνει.  Τώρα διαθέτουμε ακόμα ένα μεγάλο όπλο: το φυσικό μας πλούτο και την πολλή δουλειά που έγινε για να έχουμε τη δυνατότητα αξιοποίησης του. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της κρίσης και να οδηγήσουμε το λαό μας σε ένα αύριο της ανάπτυξης, της πρόοδου και της ευημερίας. Αρκεί να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων ως πολιτικές δυνάμεις και να καθοδηγήσουμε σωστά αυτή την προσπάθεια.

Ο λαός μας εργάστηκε σκληρά για την προκοπή αυτού του Tόπου. Πάλεψε για την πατρίδα του, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και τη ζωή του. Είμαστε βέβαιοι ότι μπορεί να το ξανακάνει και να κερδίσει τη μάχη. Αρκεί να ξέρει πως θυσιάζεται για τις δικές του αξίες και όχι για τα κέρδη του κεφαλαίου και των μονοπωλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν του αξίζει να τον καταδικάσουμε σε αδιέξοδα. Υπάρχουν λύσεις που μπορούν να φέρουν αποτελέσματα.  Η ευθύνη μάς βαραίνει όλους.